Κλάιστ, Πάουλ Έβαλντ φον-

(Paul Ewald von Kleist,1881 – 1954). Γερμανός στρατάρχης. Ξεκίνησε τη στρατιωτική του σταδιοδρομία το 1900, με την εγγραφή του στη Στρατιωτική Ακαδημία, από την οποία αποφοίτησε το 1913. Διακρίθηκε στον A’ Παγκόσμιο πόλεμο (1914-18) και αργότερα υπηρέτησε στο ιππικό του Ράιχσβερ. Το 1938 απομακρύνθηκε εξαιτίας των μοναρχικών του πεποιθήσεων, αλλά το 1939 αποκαταστάθηκε και επέστρεψε στην αρχική του θέση. Ο Κ. υπήρξε ένας από τους ιδρυτές των σωμάτων αρμάτων μάχης και την περίοδο 1939-40 διετέλεσε διοικητής ενός τέτοιου σώματος στην επίθεση εναντίον της Πολωνίας και της Γαλλίας. Τον Νοέμβριο του 1940 έγινε διοικητής της πρώτης στρατιάς αρμάτων μάχης, που πήρε μέρος στην επίθεση εναντίον της Γιουγκοσλαβίας και της Ελλάδας (1941) και το 1941-42 στην επίθεση εναντίον της ΕΣΣΔ. Μεταξύ Νοεμβρίου 1942 και Μαρτίου 1944 διετέλεσε διοικητής της A’ ομάδας στρατιών αρμάτων μάχης στον βόρειο Καύκασο και στη νότια Ουκρανία. Τελικά όμως υποχρεώθηκε να παραιτηθεί εξαιτίας των αποτυχιών του και των διαφωνιών του με τον Χίτλερ, ως προς τη στρατηγική του τελευταίου. Όταν ο πόλεμος τερματίστηκε, παραδόθηκε στη Γιουγκοσλαβία από τους Άγγλους με την κατηγορία του εγκληματία πολέμου. Τελικά οδηγήθηκε στην ΕΣΣΔ όπου καταδικάστηκε και πέθανε στη φυλακή.